Event-driven architecture pozwala na obserwowanie, analizowanie oraz dynamiczne reagowanie na wszelkie występujące zdarzenia. 
Większość funkcjonalności naszych aplikacji jest w dużej mierze reakcją na jakieś żądanie czy też sytuację. Dlatego warto poznać zalety przetwarzania zdarzeniowego oraz event-driven architecture. 

Umiejętność rozpoznawania zdarzeń, na które musimy reagować czyni nas bardziej świadomymi domeny, z którą pracujemy. Umieszczanie ich w kodzie sprawia, że nasze aplikacje są spójniejsze, bardziej granularne oraz łatwiejsze w zrozumieniu, rozszerzaniu i modyfikowaniu.

Podczas prezentacji dowiesz się czym jest przetwarzanie zdarzeniowe. Jakie są różnice pomiędzy event processing, a event sourcing. Opowiem o najważniejszych konceptach event-driven architecture oraz o tym, w jaki sposób projektować aplikacje oparte na procesowaniu zdarzeń.

Gdy mówimy o orkiestracji powinniśmy myśleć o filharmonii i dyrygencie, który wskazuje muzykom rytm dzięki czemu każdy muzyk wie kiedy zagrać swoją - znaną mu z nut - partię. Tak samo zachowuje się metoda, która wskazuje innym metodom, kiedy mają wykonać swoje - znane - zadanie. Z kolei choreografia to układ taneczny, który nie potrzebuje dyrygenta. Wystarczy muzyka i tancerze (np. baletu) doskonale wiedzą kiedy zatańczyć swoją partię. Muzyka tworzy dla nich pewne zdarzenia, które pozwalają im reagować na nie w z góry ustalony sposób. Podobnie działa metoda reagująca na zdarzenie- jeśli coś się wydarzy możemy wykonać z góry zaprogramowany kod. 

W oparciu o te dwa fundamentalne podejścia do pisania oprogramowania zbudowano wiele frameworków i narzędzi. Leżą one w podwałach takich architektur jak Event Driven Architecture, Microservices, CQRS, Hexagonal Architecture i wiele innych. Moim zdaniem jednak zbyt rzadko zastanawiamy się nad nimi. Niezależnie w którym buzzwordzie jesteś zakochany wielokrotnie będziesz stawał przed wyborem jednej z tych dwóch dróg.

Chciałbym Wam pokazać plusy i minusy stosowania Orkiestracji i Choreografii, ale przede wszystkim jak praktycznie je łączyć ze sobą budując własną architekturę złożonych systemów- zarówno na poziomie kodu źródłowego jak i całych komponentów.  

Czy zdarzyło Ci się kiedyś przebudować całą aplikację, bo trzeba dodać nowe pole na frontendzie? Albo gdy zmiana organizacji tabel w DB zmieniała całą Twoją domenę? Jak radzić sobie ze zmieniającym się światem i wymaganiami? Jak utrzymywać porządek wewnątrz aplikacji i skupiać się na jej domenie? Jak sprawić, by zewnętrzny świat stał się detalem implementacyjnym? Odpowiedzią jest architektura portów i adapterów. 

Na prezentacji opowiem o doświadczeniach z budowaniem aplikacji, gdzie Twoja domena jest najważniejsza i odpowiem m. in. na pytania:

- Co mi to da?

- Jak to zrobić? 

- Na co uważać? 

- Dlaczego to jest trudne?